Witamy na stronie Parafii Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie-Bieńczycach

Powstanie kombinatu metalurgicznego i miasta Nowa Huta pod Krakowem zostało postanowione przez rząd PRL w dniu 17 maja 1947 roku. Projekt kombinatu był radziecki, ale domy (bloki) planowali polscy inżynierowie. Mieli powiedziane, że w Nowej Hucie nie ma miejsca dla nowego kościoła, bo to miasto miało być socjalistyczne, czyli bez Boga. Ludzie, którzy tu przyjechali pracować mieszkali początkowo w barakach. Wielu z nich rzeczywiście zatracało wiarę i moralność, ale wielu chciało zachować wiarę wyniesioną, w swoim sercu, z domu rodzinnego. Ci drudzy szukali drogi do kościoła. W okolicy był klasztor Ojców Cystersów i kościół w Czyżynach. Wieś Bieńczyce i okoliczne wioski należały do parafii w Raciborowicach i w Pleszowie. Nie było do nich żadnej drogi z Nowej Huty. Ludzie przychodzili modlić się do małej kaplicy przy ochronce dla dzieci prowadzonej przez Siostry Służebniczki z Dębicy. Tu w tej kaplicy, już w roku 1950, na nabożeństwie 40-godzinnym, głosił kazania ks. Karol Wojtyła, wikariusz od św. Floriana z Krakowa. W tej to kaplicy odprawiano Msze św. i sprawowano nabożeństwa przez kapłanów z Krakowa i mnichów z Mogiły. W dniu 15 czerwca, ks. abp Eugeniusz Baziak eryguje parafię Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bieńczycach. Parafia liczyła wtedy 3000 mieszkańców. Pierwszym proboszczem - administratorem zostaje ks. Stanisław Kościelny. W pracy duszpasterskiej pomagał ks. Zbigniew Mońko, w spowiedzi pomagali OO. Benedyktyni z Tyńca i ks. Karol Wojtyła. Od samego początku istnienia nowej parafii rozpoczęto starania o pozwolenie na budowę kościoła w Nowej Hucie. Słano z parafii i Kurii Metropolitalnej pisma do wszelkich możliwych urzędów prosząc o pozwolenie na budowę kościoła. Zbierano podpisy, jeździły delegacje z parafii, słali prośby biskupi z różnych diecezji na świecie. Wszystko pozostawało bez odzewu, albo władze państwowe dawały twardą odpowiedź, że w Nowej Hucie kościoła nie będzie. Kapłani i wierni nie ustawali w staraniach. Po otrzymaniu sakry biskupiej włączył się w tą walkę o kościół w Nowej Hucie Ks. Bp Karol Wojtyła. Ustalono jego lokalizację - os. Teatralne w Nowej Hucie. Zawiązał się komitet budowy kościoła. Zbierano pieniądze, kupowano materiały budowlane. Była wielka radość! W dniu 17 marca 1957 roku ks. Abp Eugeniusz Baziak poświęcił plac pod budowę kościoła i ustawiono tam krzyż na znak, że tu będzie kościół, a ziemia jest poświęcona Panu Bogu. Nowa Huta liczyła wtedy 80 000 osób. Pierwszy projekt kościoła z dwoma wieżami wykonał inż. arch. Zbigniew Solway. Komuniści nie kryli swojej złej woli. Zażądali odwołania ks. Stanisława Kościelnego. Nie podobała im się jego kapłańska gorliwość. Ta ofiara została złożona, Ks. Kościelny opuścił Nową Hutę 16 lutego 1959 roku. Nie o to jednak komunistom chodziło. W dniu 10 czerwca 1959 roku cofnięto pozwolenie, zabrano z konta bankowego pieniądze na kościół, zabrano materiały budowlane i na miejscu gdzie miał stanąć kościół zaczęto budować szkołę w ramach "1000 szkół na 1000 lecie'. To jest Szkoła Podstawowa nr 87, dzisiejsze gimnazjum 46. Nowy proboszcz, Ks. Satora i wierni nadal kołatają u władz o cofnięcie krzywdzącej decyzji. Władza komunistyczna odpowiada chęcią usunięcia krzyża i w dniu 27 kwietnia 1960 roku przychodzą robotnicy ze spychaczem celem usunięcia krzyża. Rozpoczyna się jedyna w swoim rodzaju "walka o krzyż Chrystusowy w Nowej Hucie". Przejeżdża dużo milicji, bo gromadzą się liczni wierni, którzy czynnie bronią krzyża. Już w południe są pobici i ranni. Po pierwszej zmianie przychodzą robotnicy z kombinatu. Komuniści gromadzą dużo milicji i wojska z KBW. Około 20.oo cała Nowa Huta zostaje pozbawiona elektryczności, zaczęto strzelać, używać armatek wodnych i gazu łzawiącego. Rozpoczęły się masowe aresztowania. Wielu rannych ukrywa się w blokach. Komuniści plac kościelny zabrali. Katolikom zostały łzy i jeszcze większa wiara, bo wzmocniona ofiarą krwi i cierpienia. Tu w obronie ludzi i sprawy wielką rolę odegrał ks. Bp Karol Wojtyła. Nie ustawano w staraniach o pozwolenie na budowę kościoła. Komuniści znowu żądają zmiany proboszcza. Ks. Satora odchodzi do pracy w Kurii, a parafią kieruje, bez nominacji, ks. Zbigniew Mońko i księża wikarzy: Ks. Stanisław Gałuszka, ks. Eugeniusz Sukiennik. Funkcje Ordynariusza Diecezji pełni ks. bp, a od roku 1964 abp Karol Wojtyła. Cały czas szuka kapłana, którego komuniści zatwierdzą na proboszcza. Wreszcie proboszczem zostaje w czerwcu 1965 roku ks. Józef Gorzelany, dotychczasowy proboszcz z Filipowic. Były już od lat drewniane salki katechetyczne i prowizoryczny ołtarz, była powiększona kaplica polowa. Księża mieszkali "u ludzi" w wynajętych mieszkaniach. W październiku 1965 roku parafia otrzymuje lokalizację pod kościół w miejsce dotychczasowej kaplicy, który postanowiono wznieść jako wotum na 1000 lecie chrztu Polski i nowemu kościołowi i parafii nadano za Patronkę Maryję Królową Polski. Papież Paweł VI ofiaruje dla nowego kościoła kamień węgielny z bazyliki Konstantyna Wielkiego z czwartego wieku i dość sporą sumę pieniędzy. 14 października 1967 roku ks. abp Karol Wojtyła wykopał pierwsze grudy ziemi pod nowy kościół w Nowej Hucie. Jego budowa trwała dziesięć lat. Dlaczego? Projektantem kościoła został inż. arch. Władysław Pietrzyk, konstruktorem prof. Jan Grabacki. To dobry zespół, ale władze zatwierdzały projekt budowy kościoła "po kawałku", zawsze trzeba było czekać na kolejne decyzje, materiały budowlane były "na przydział", a takiego przydziału parafie nie miały. Materiały, trzeba było załatwiać nawet za granicą, za dolary i na podstawionych ludzi. To była wielka męka budowy. Wspaniałymi okazali się ludzie z całej olbrzymiej parafii, z Polski, z Europy i z całego świata. Ten kościół to owoc solidarności w wierze w Jezusa Chrystusa Zbawiciela świata. Budujących ten kościół podnosił na duchu ks. kardynał Wojtyła, który często odprawiał tu "pod gołym niebem" Msze św., a zwłaszcza pasterki. Wreszcie, 15 maja 1977 roku, ks. Kardynał Wojtyła dokonał poświęcenia tej wyjątkowej świątyni i postanowił podzielić tego "giganta" na cztery parafie - rejony i nakazał budować nowe kościoły w Nowej Hucie.